Goede voornemens behoren tot een eeuwenoude traditie, ieder jaar in januari komen ze weer voorbij. Gemiddeld acht op de tien Nederlanders leggen zichzelf goede voornemens op. De een gaat er serieuzer mee om dan de ander, maar het overgrote deel van de goede voornemens vliegt vroegtijdig de deur weer uit. Ik ben zelf ook niet zo’n ster in goede voornemens. Zo startte ik een paar jaar geleden in januari (wie niet) bij de sportschool. De eerste maand was ik vol goede moed, in februari vond ik het al een stuk minder leuk en in maart was ik niet meer in de sportschool te vinden. Herkenbaar?
‘Goede voornemens zijn er om gebroken te worden!’
Eigenlijk zijn goede voornemens er gewoon om gebroken te worden. Volgens de gemiddelde cijfers zijn ze in maart namelijk de deur weer uit. Het is ook een beetje traditie geworden om onszelf goede voornemens op te leggen en deze veelvuldig te delen op sociale media of met vrienden/familie. Vervolgens beginnen we vol goede moed aan deze voornemens om in maart met z’n allen even goed te lachen omdat het dit jaar wéér niet gelukt is. Ik houd ervan.
Toch ben ik eens gaan nadenken hoe dit komt. Het probleem ligt vaak aan de gedachte; ‘Volgend jaar is alles anders en kan ik opnieuw beginnen’. Het is zeker waar dat er een nieuwe start kan worden gemaakt, maar dit kan in principe iedere dag van het jaar. Dat volgend jaar alles anders wordt, heeft alles te maken met doorzettingsvermogen. Het is immers makkelijker om te zeggen dat je iets gaat doen, dan het werkelijk te doen.
Daarnaast denk ik dat er een stuk minder goede voornemens zullen sneuvelen als we onszelf niet te strenge doelen opstellen. Ben je bijvoorbeeld geen sportschool persoon? Begin dan met een aantal wandelingen in de week of neem de trap in plaats van de lift. Want een kleine verandering is immers beter dan helemaal geen verandering.
Laat in de comments weten hoe jij over goede voornemens denkt en waarom je ze wel of niet hebt!