De tocht begon met een afdaling vanuit het dorp Valloire waarna het klimmen begon. Het was ontzettend zwaar en ik ben mezelf twee keer tegengekomen. Opgeven staat niet in mijn woordenboek en mede daarom heb ik de top, Col du Calibier op 2642 meter, gehaald. Ondanks dat het 35 kilometer klimmen was heb ik genoten en ben ik trots op mijn prestatie. De toeschouwers en andere fietsers die je erdoorheen slepen op de momenten dat je echt kapot bent, de sfeer en het goede doel waar je voor fietst geven je zoveel energie. Als je me destijds op de top had gevraagd doe je volgend jaar weer mee dan was mijn reactie nee geweest maar nu zeg ik volmondig JA!
In mijn werk is het eigenlijk precies hetzelfde. Ik krijg energie van lastige technische vraagstukken. Zeker als ik die samen met collega’s of onderaannemers weet op te lossen waardoor de voortgang van het project niet in gevaar komt. Ik denk dat mede daarom het project OVT Breda mij het meeste is bijgebleven, een uitdagend project met afwisselend werk. Uiteraard ook omdat het mijn eerste project via CAJA was op een bouwcombinatie van Hurks en Ballast Nedam. Collega’s ervaren mij als een rustig persoon, een teamspeler en iemand die makkelijk is in de omgang met anderen. Veel van mijn (oud) collega’s spreek ik nog regelmatig buiten het werk.
“Alles is bespreekbaar”
Ook bij CAJA heb ik fijne collega’s, die ik weliswaar minder vaak zie, maar als we elkaar zien dan is het gezellig en kunnen we ervaringen met elkaar uitwisselen. Bij CAJA is alles bespreekbaar. Van persoonlijke ontwikkeling tot nieuwe opdrachten, ze hebben altijd een luisterend oor. Voor mij zijn dat belangrijke aspecten die een werkgever moet hebben en dat maakt de samenwerking ook zo plezierig.
https://duravermeer.smarpshare.com/app.microblog/#/5d761bde1164aa0001d18bac
https://www.alpentocht.nl/2020/over-alpentocht
